Systemy edukacji w krajach europejskich

Rozważasz emigrację do innego europejskiego kraju i chcesz, by Twoje dzieci poszły do szkoły za granicą? Przed podjęciem decyzji warto poznać systemy edukacji w krajach europejskich i najważniejsze różnice między nimi. TransferGo przygotował dla Ciebie krótkie opisy systemów edukacyjnych w Anglii, Niemczech i Norwegii.

System edukacyjny w Anglii

W Anglii rodzice mają obowiązek zagwarantować skuteczne kształcenie dzieciom w wieku 5-16 lat. Edukacja jest obowiązkowa, ale uczęszczanie do szkoły nie – można kształcić swoje dzieci w domu, bez konieczności uzyskania zgody. Młodzież od 16 do 18 lat musi również uczestniczyć w jednej z form kształcenia:

• kształcenie w pełnym wymiarze godzin
• praktyczna nauka zawodu lub praktyka zawodowa
• przynajmniej 20 godzin tygodniowo pracy lub wolontariatu

Obowiązkowy system szkolnictwa w Anglii składa się z następujących etapów:

• wczesna edukacja – jest obowiązkowa od semestru szkolnego następującego po piątych urodzinach dziecka (od września, stycznia lub kwietnia)
• primary school – szkoła podstawowa; na tym etapie nie ma konkretnych ocen, rodzice dostają jedynie informację o postępach ucznia i jego mocnych i słabych stronach
• secondary school – odpowiednik gimnazjów; tu pojawia się system ocen (A ocena najwyższa, F – ocenia najniższa) i obligatoryjny egzamin państwowy na koniec
• further education – szkoła średnia; tu program obejmuje mniej przedmiotów niż na wcześniejszych etapach, a nacisk położony jest na te, z którymi uczeń wiąże dalszą edukację; ten etap kończy egzaminom GCSE – odpowiednik polskiej matury

Po ukończeniu ostatniego obowiązkowego etapu uczeń może rozpocząć higher education, czyli studia wyższe.

System edukacyjny w Niemczech

W Niemczech obowiązek szkolny dotyczy dzieci od wieku 6 lat i obejmuje 9 lat nauki w pełnym wymiarze godzin. Obowiązkowa edukacja rozpoczyna się od szkoły podstawowej – Grundschule. Nauka skupia się tu głównie na czytaniu, pisaniu i podstawach matematyki.

Po zakończeniu szkoły podstawowej uczniowie otrzymują rekomendację, dzięki której rodzice wybierają odpowiednią szkołę średnią. Do wyboru mają:

• Haupschule – przypomina szkołę zawodową, po ukończeniu nauki absolwent otrzymuje dyplom, który umożliwia praktykę rzemieślniczą lub artystyczną
• Realschule – przeznaczona dla uczniów, które wiążą przyszłość z handlem i gospodarką; program obejmuje głównie naukę przedmiotów ścisłych i języków obcych
• Gymnasium – najbardziej przypomina polskie liceum, program obejmuje zróżnicowane przedmioty i przygotowuje do edukacji w szkołach wyższych; na koniec jest egzamin Abitur, czyli odpowiedni polskiej matury

Po gymnasium uczeń może wybrać się na studia wyższe.

System edukacji w Norwegii

W Norwegii obowiązek szkolny obejmuje szkoły podstawowe i średnie dla wszystkich dzieci w wieku 6-16 at. Szkolnictwo podstawowe i średnie I stopnia opiera się ona jednolitej szkole zapewniającej jednakową edukację wszystkim uczniom.

System szkolnictwa w Norwegii składa się z następujących etapów:

• barneskole – szkoła podstawowa, obejmuje klasy od 1 do 7; uczniowie nie otrzymują ocen a jedynie opinię wystawiona przez nauczyciela, a nauka obejmuje zróżnicowane przedmioty
• ungdomsskole – szkoła średnia I stopnia – obejmuje klasy od 8 do 10; poza typowymi zajęciami rozpoczyna się nauka dodatkowego języka obcego, a na zakończenie uczniowie przystępują do państwowego egzaminu i otrzymują świadectwo z ocenami, które ma znaczenie przy rekrutacji do szkoły średniej II stopnia
• videdregaende skole – Szkoła średnia II stopnia, nieobowiązkowa; do wyboru jest ścieżka kształcenia ogólna (3 lata, odpowiednik polskiego liceum) lub zawodowa (4 lata)

Po ukończeniu ogólnej szkoły średniej i zdaniu egzaminów, otrzymuje się studiekompetenase, które umożliwia rozpoczęcie nauki na studiach wyższych. Prawo do studiowania w przypadku niektórych uczelni może również zapewnić realkompetanse, czyli doświadczenie zdobyte w pracy. Ukończenie szkoły zawodowej nie daje możliwości rozpoczęcia studiów wyższych. Jednak jej absolwenci mogą otrzymać studiekompetanse dzięki specjalnym, dodatkowym kursom.

Planujesz przeprowadzkę do Norwegii? Zobacz, co musisz wiedzieć!