Zaloguj się 
23 czerwca odbędzie się referendum w sprawie pozostania Wielkiej Brytanii w Europie. Być albo nie być, zostać czy wyjść – walka obu stron jest zacięta i niejednokrotnie naciągana. Osobiście nie sądzę, że Anglia opuści Unię, odkąd to szanowny Jegomość Obama zasugerował delikatnie podczas swojej wizyty na Zgniłym Lądzie, że “Anglia musi pozostać w Unii by nadal tworzyć bezpieczniejszy i lepiej prosperujący świat”. Jest jednak w całej tej sprawie wiele ciekawych aspektów za i przeciw, którym warto się przyjrzeć. Dziś spojrzymy na emigrację.
Imigranci, ci źli imigranci
Przyjezdnych z państw Unii jest w Anglii obecnie trzy miliony. 79% z nich pracuje. Większość to ludzie młodzi, płacący podatki lub kształcący się na korzyść przyszłości brytyjskiej gospodarki. Swobodne przemieszczanie się w ramach Unii wspomaga angielski skarbiec – tania siła robocza jest do zdobycia od zaraz. Praca jest tym samym wykonana tanio i dobrze. Anglik za tą samą pracę weźmie dwa razy tyle i wykona ją gorzej. Wyjście z Unii byłoby zatem dla pracodawców nożem w plecy.
Ci, którzy opowiadają się za wyjściem z Unii, podkreślają, że w chwili obecnej Anglia nie ma żadnej kontroli nad ilością przyjezdnych. Dodałabym, że niestety nie mają oni żadnej kontroli nad jakąkolwiek grupą przyjezdnych – tylko w tym roku nielegalnie przekroczyło granice UK pół miliona ludzi. A to oznacza ludzi spoza Unii i problem pozostający nietkniętym niezależnie od wyniku referendum.
W latach 2000 – 2011 imigranci z Europy dołożyli do gospodarki Anglii 20 bilionów funtów więcej, ją kosztowali. 20 bilionów funtów zysku z podatków.
Anglik zwiedza świat
Cały proces emigracji nie dotyczy jedynie tych, którzy stawiają swe stopy na Wyspie, ale i tych, którzy poszukują słońca. Poza nią. Oto bowiem 319 tysięcy Anglików przebywa na stałe w Hiszpanii, 249 tysięcy w Irlandii. około 171 tysięcy we Francji i 97 tysięcy w Niemczech. Podsumowując, 1.66 miliona Brytyjczyków mieszka w różnych państwach Unii, wg raportu IPPR. Zwróćmy też uwagę na pewien drobiazg dopisany małym druczkiem – do Anglii przybywa młoda siła robocza, uciekają z niej emeryci. Wyjście z Unii kosztowałoby ich nie tylko niepewność pobytu, mogłoby też oznaczać na przykład płacenie za dostęp do służby zdrowia, a jest to coś, do czego nie są przyzwyczajeni, ani w kraju, ani poza nim.
Wybory iście demokratyczne
Co ciekawe, w sprawie referendum nie mają prawa głosu Brytyjczycy, którzy przebywają poza granicami UK od 15 lat. A więc ci, których sprawa najbardziej dotyczy. Gdyby zostali w wybranym państwie, a Anglia zdecydowała się odejść, musieliby negocjować ustawy o dostępie do służby zdrowia i ubezpieczeń.
Brexit dla Polaka
Na chwilę obecną bardzo trudno jest przewidzieć wpływ decyzji o opuszczeniu Unii przez Wielką Brytanię na imigrantów mieszkających na jej terenie, nie mówi się o nich głośno. Poza utrudnieniami związanymi z pobytem, pomocą finansową czy dostępem do służby zdrowia, co jest do przewidzenia, wpływ tej decyzji na życie codzienne Polonii w UK to wielka niewiadoma. Jak bardzo i co konkretnie będą utrudniać, komu, czy wszystkim? Prawda jest jednak taka, że podobne zmiany mogą nastąpić nawet jeśli Anglia nie opuści Unii. Próba zaoszczędzenia wydatków państwa na przybyszów z Europy trwa już od jakiegoś czasu i w najlepszym wypadku pozostanie bez zmian, w tym gorszym jeszcze się zaostrzy.
Autorką tego postu jest Sadeemka
Aby przeczytać więcej postów zapraszamy na jej bloga
